Ο πιστός ονειροδαμαστής . . .

Ο πιστός ονειροδαμαστής αιμοραγεί ξανά
Τις οδούς ευτυχίας του διανύοντας και πάλι
Φτάνοντας στο βωμό σου και προσκυνώντας δειλά
Μετανοεί ειλικρινά στης μορφής σου τη ζάλη...

Ο πιστός ονειροδαμαστής
Μεταλαμβάνει τις στιγμές απ' το βλέμμα σου
Ο πιστός ονειροδαμαστής
Μετουσιώνεται στο σώμα και στο αίμα σου

Αναβάτης της κάλπικης ζωής σου
Προσκυνητής της λίθινης μορφής σου
'Ενας καβαλάρης άπιαστων ονείρων
Και δαμαστής εικόνων παραθύρων
Κατάφερε και έγινε σ' ένα ταξίδι υπερφυσικό

Ο πιστός ονειροδαμαστής
Θυσιάστηκε για πάντα στης αυγής σου το χρώμα
Γράφοντας με λίγο αίμα το όνομά σου στο χώμα...

Τελικά, έγινα πιστός ονειροδαμαστής...