Έρωτας - Τάσος Λειβαδίτης

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα
να σωθούν από τον εαυτό τους...
Δαγκώθηκαν...
Στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα...
Γδαρθήκανε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί...
Σε μια στιγμή αλλόφρονες,
ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή σα ναυαγοί,
που λίγο πριν ξεψυχήσουν,
θαρρούν πως βλέπουν φώτα κάπου μακριά...

Κι όταν ξημέρωσε,
τα σώματά τους σαν δυο μεγάλα ψαροκόκαλα
ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούριου πρωινού...

ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΧΕΙ - ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

Δεν ξέρω ο δρόμος πού θα βγάλει
κι αν θέλω να ’μαι μακριά σου
σε λίγο κάπου ξημερώνει
κρατάς το φως στην αγκαλιά σου.

Νιώθω το πείσμα μου να χάνει
και πια μετρώ τα βήματά μου
ό,τι μπορούσα το έχω κάνει
θα ’πρεπε να ’σαι εδώ κοντά μου...

Δεν ξέρω ακόμα τι είναι αυτό
που έχει μέσα μου πια μείνει
αν είναι το «όχι» που πονά
ή αυτό το «ναι» που ακόμα σβήνει

Δεν ξέρω ακόμα τι είναι αυτό
που θέλει μέσα μου να ζήσει
είναι η φωτιά που ακόμα αντέχει
ή αυτή η πληγή που έχει ανοίξει...

Της λογικής μου το ταξίδι
μ’ άφησε πίσω να διστάζω
κι όσο πιο μέσα μου κοιτάζω
στα ίδια δύσκολα με κλείνει.

Κι αυτό το πείσμα μου που χάνει
κλειδώνει την ψυχή μου απ έξω
ό,τι μπορούσα το χω κάνει
δεν ξέρω πια τι να πιστέψω...

Λίγο πριν φύγεις...

Λίγο πριν φύγεις...
Ο χρόνος πάγωσε...
Οι δείκτες σταμάτησαν σ ένα ξεχασμένο καιρό...
Το άρωμά σου έχει ξεφτίσει...
Μα εικόνες θολές ξεπηδούν απ το μυαλό
και την καρδιά μου
για να με πάρεις πάλι,
για λίγο έστω αγκαλιά...

Λίγο πριν φύγεις...
Η εικόνα η ίδια ξανά και ξανά...
Και πάλι εγώ στο παράθυρο
να σε κοιτώ που φεύγεις...
Και να περιμένω ενδόμυχα να γυρίσεις
για λίγο πίσω το βλέμμα...
Γύρισες για τα καλά την πλάτη σου
και μ έκανες παρελθόν..
Εγώ που άλλοτε για σένα
ήμουν μονάχα το παρόν σου...

Λίγο πριν φύγεις...
Θυμάμαι να μ αποχαιρετάς
και να μου λες ξανά και ξανά...
"Τα φιλιά σου έχουνε γεύση κεράσι..."

Λίγο πριν φύγεις ...
Θυμάμαι την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά
μόνο και μόνο για να δίνει ρυθμό
στην απελπισία και τη θλίψη...

Λίγο πριν φύγεις...
Τα χρώματα ξεφτίσανε
για να καλωσορίσουνε τη μοναξιά
που στεκόταν στη γωνία...
Ακόμα κι η μουσική που τόσο αγαπήσαμε,
φαντάζει κάτι σα βουή που απλώς σπάει τη σιωπή...
Αυτή τη σιωπή που κάποτε ανάβλυζε οικειότητα
και τώρα μόνο αμηχανία δείχνει ...

Λίγο πριν φύγεις ... Ξεψύχησα να ξέρεις...
Για λίγο πριν φύγεις.. Σε μίσησα να ξέρεις...

Κι όλα όμως γυρνούν πίσω σε σένα...
Στην ιδέα του ότι κάποτε μ αγάπησες...
Κι εγώ?
Ακόμα σ αγαπώ η αλήθεια είναι ...

Ξανά και ξανά και ξανά
να σου λέω "Μη φύγεις ..."

Μείνε εδώ και θα γεμίζω το μυαλό σου με εικόνες..
Μείνε εδώ και θα γεμίζω την καρδιά σου μουσική...

Λίγο πριν φύγεις...

Ακόμα θυμάμαι να λέω...
"Μη φύγεις..."