Skalds and Shadows...

Would you believe in a night like this?
A night like this
When visions come true
Would you believe in a tale like this?
A lay of bliss
We're praising the old lore
Come to the blazing fire and
See me in the Shadows
See me in the Shadows
Songs I will sing
Of runes and rings
Just hand me my harp
And this night turns into myth
Nothing seems real
You soon will feel
The World we live in
Is another skald's
Dream in the Shadows
Dream in the Shadows
Do you believe there is sense in it
Is it truth or myth?

They're one in my rhymes
Nobody knows the meaning behind
The weaver's line
Well nobody else but the Norns can
See through the blazing fires of time and
All things will proceed as the
Child of the hallowed
Will speak to you now
See me in the Shadows
See me in the Shadows
Songs I will sing
Of tribes and kings
The carrion bird and the hall of the slain
Nothing seems real
You soon will feel
The World we live in
Is another skald's
Dream in the Shadows
Dream in the Shadows

Do not fear for my reason
There's nothing to hide
How bitter your treason
How bitter the lie
Remember the runes
And remember the light
All I ever want is to be at you side
We gladden the raven
Now I will run through the blazing fires
That's my choice
Cause things shall proceed as foreseen

Απο το καινουριο single των Blind Guardian Fly (2006)...

Tωρα αναμενουμε και τον ολοκληρωμενο δισκο!!

Περι σχεσεων...

Απο καιρο ηθελα να κανω ενα αφιερωμα για την αγαπη...
Ολοι λιγο πολυ εχουμε ερωτευτει, εχουμε αγαπησει, εχουμε πονεσει... Ξερουμε πως ειναι...
Σημερα βρηκα μερικα βιβλια του Λεο Μπουσκαλια που ειχα διαβασει παλιοτερα και ορμομενη απο αυτα θα παραθεσω μερικα αποσπασματα...

Ας ξεκινησω λοιπον:


-Δεν μπορει κανενας να δωσει κατι που δεν κατεχει..
Για να προσφερεις αγαπη, πρεπει να κατεχεις αγαπη...
Δεν μπορει κανενας να μαθει κατι που δεν εχει μελετησει..
Για να μελετησεις την αγαπη πρεπει να ζεις μεσα στην αγαπη...
Δεν μπορει κανενας να αξιολογησει κατι που δεν αναγνωριζει..
Για να αναγνωρισεις την αγαπη, πρεπει να εισαι δεκτικος στην αγαπη...
Δεν μπορει κανενας να εχει αμφιβολιες σχετικα με κατι που θελει πολυ να εμπιστευεται..
Για να εμπιστευτεις την αγαπη, πρεπει να εχεις πειστει γι αυτην...
Δεν μπορει κανενας να παραδεχτει κατι που σ αυτο δεν ενδιδει..
Για να εισαι δεκτικος στην αγαπη, πρεπει να εισαι ευαλωτος απεναντι της...
Δεν μπορει κανενας να ζησει κατι που δεν εχει αφιερωσει τον εαυτο του σ αυτο..
Για να αφιερωσεις τον εαυτο σου στην αγαπη, πρεπει παντα να ωριμαζεις μεσα στη αγαπη...

Τα πε ολα.. Ουδεν σχολιο... :)

-Χρειαζομαστε τους αλλους.. Εχουμε αναγκη τους αλλους για ν αγαπησουμε και χρειαζομαστε τους αλλους για να αγαπηθουμε. Δεν υπαρχει αμφιβολια πως χωρις αυτο, εμεις, οπως και τα μωρα που μενουν μονα τους, θα παψουμε να ωριμαζουμε, θα παψουμε να αναπτυσσομαστε και θα διαλεξουμε την τρελα η τον θανατο...

Τωρα θα μου πειτε, πολλες φορες ο ερωτας ειναι τρελα και σε ριχνει τοσο χαμηλα σαν να σαι σε φαση θανατου...Τρελα και θανατος μαζι... Αλλα μαλλον τοτε θα φταιει η ελλειψη επικοινωνιας... Αλλα πρεπει να γευτουμε κι αυτη την αισθηση για να εκτιμησουμε περισσοτερο την απολυτη αγαπη ... ;)

-Εχουμε ενα "εγω" κι αυτο το "εγω" συνανταει ενα "εσυ" και μενουμε μαζι επειδη επειδη νιωθουμε ελξη ο ενας για τον αλλον κι εχουμε κοινα σημεια και μοιραζομαστε κοινα πραγματα. Αυτα τα κοινα που μοιραζομαστε γινονται το "εμεις". Οαο περισσοτερα μοιραζομαστε, τοσο πιο πολλα "εμεις " αποκταμε. Το "εσυ" μενει παντα "εσυ" και το "εγω" παντα "εγω". Δε χανει ο καθενας τον εαυτο του, αναπτυσσουμε ομως το "εμεις" και αυτος ειναι ο κοινος μας σκοπος...

Αρα λοιπον, μεσα απο το "εμεις" καταφερνουμε να αναπτυχθουμε και ως ξεχωριστες οντοτητες... Χρειαζεται και ενας εγωισμος σε καποιο σημειο αλλα να σημειωσω οτι χρειαζονται και καποιες θυσιες οσον αφορα τον αλλον... Ειναι ανωφελο να εχεις μια σχεση και να μην κανεις τιποτα για τον αλλον... Η προσφορα πρεπει να ειναι αμφιδρομη ετσι ωστε να βελτιωθει ο καθενας και ξεχωριστα και σαν ενα!

-Δεν πρεπει να φοβομαστε να αγγιξουμε τον αλλο, να δειχνουμε τη συγκινηση μας. Το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο για να υπαρξουμε ειναι να ειμαστε αυτο που πραγματικα ειμαστε, αυτο που νιωθουμε... Το πιο δυσκολο πραγμα για να υπαρξουμε ειναι να ειμαστε αυτο που οι αλλοι θελουν να ειμαστε...

-Ανηκουμε σε μια κουλτουρα που αναλυει το καθετι. Σου λεει καποιος "Σ' αγαπω" και του λες : "Τι ακριβως εννοεις;" Εχουμε φτασει στο σημειο να μην ξερουμε πως να βιωσουμε κατι μεστα...

Αυτο ειναι χαρακτηριστικο της κοινωνιας μας.. Δυσκολα εξωτερικευουμε τα συναισθηματα μας απο φοβο μηπως πληγωθουμε, μηπως απογοητευτουμε, μηπως ο αλλος μας περασει για επιπολαιους... Εχω κουραστει πλεον να ακολουθω τις ταμπελες και τις πινακιδες που βαζουν οι ανθρωποι.. Αυτο πρεπει να γινει τοτε, αυτο εκεινη την περιοδο, αυτο με αυτον η τον αλλο τροπο... Ποσο καλυτερες θα ταν οι σχεσεις μας αν πραγματικα ακολουθουσαμε και λιγο την καρδια μας... Ισως να υπηρχε περισσοτερη και βαθυτερη επικοινωνια...Κανουμε πλεον τα παντα για να αρεσουμε στον αλλο, να γινουμε αυτο που θελει ο αλλος και τελικα καταφερνουμε να χασουμε τον εαυτο μας.. Δεν λεω η αλλαγη δεν ειναι απαραιτητα κακη, αλλα θα πρεπει να γινεται ομαλα μεσα απο επικοδομητικη κριτικη και με γνωμονα την ωριμοτητα! Οχι απλα επειδη δεν αρεσουμε σε καποιον!!!


Οι ανθρωπινες σχεσεις δεν ειναι και τοσο δυσκολο να αναπτυχθουν, αρκει να δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να εμπιστευτουμε και να αγαπησουμε.. Να δωσουμε και να παρουμε, να αγαπησουμε και να αγαπηθουμε... Δεν ειναι τοσο δυσκολο οσο φαινεται... Μπορει να πονεσεις , ναι σιγουρα θα πονεσεις, αλλα και τι εγινε; Θα κερδισεις εμπειριες για να κανεις ακομα ενα μεγαλυτερο βημα.. Δεν ειναι κακο να πονεσεις, αλλα χρειαζεται και να τον εξωτερικευσεις, γιατι διαφορετικα ο πονος θα τρεφεται απο σενα.. Ας δωσουμε λιγο απο τον εαυτο μας και σιγουρα εχουμε πολλα να κερδισουμε!!

____________________________________________________________________________