Ο πιστός ονειροδαμαστής . . .

Ο πιστός ονειροδαμαστής αιμοραγεί ξανά
Τις οδούς ευτυχίας του διανύοντας και πάλι
Φτάνοντας στο βωμό σου και προσκυνώντας δειλά
Μετανοεί ειλικρινά στης μορφής σου τη ζάλη...

Ο πιστός ονειροδαμαστής
Μεταλαμβάνει τις στιγμές απ' το βλέμμα σου
Ο πιστός ονειροδαμαστής
Μετουσιώνεται στο σώμα και στο αίμα σου

Αναβάτης της κάλπικης ζωής σου
Προσκυνητής της λίθινης μορφής σου
'Ενας καβαλάρης άπιαστων ονείρων
Και δαμαστής εικόνων παραθύρων
Κατάφερε και έγινε σ' ένα ταξίδι υπερφυσικό

Ο πιστός ονειροδαμαστής
Θυσιάστηκε για πάντα στης αυγής σου το χρώμα
Γράφοντας με λίγο αίμα το όνομά σου στο χώμα...

Τελικά, έγινα πιστός ονειροδαμαστής...

Να δεις το ονειρο πριν καν τ' ονειρευτεις....

Να δεις το ονειρο πριν καν τ' ονειρευτεις
καθως τριγυρνας στα σοκακια της ληθης
καθως πλανιεσαι στη σκια της σεληνης
και γονατιζεις κρυφα μπροστα στις αισθησεις
και δακρυζεις πικρα χωρις παραισθησεις....

Αγναντευεις τη γη απ΄τα βουνα της φενακης
ακολουθεις τη ζωη σε στενα μιας αναγκης
κι αν εισαι μονος ποτε μη λυγισεις
να' χεις το σθενος και να συνεχιζεις
Να δεις το ονειρο πριν καν τ΄ονειρευτεις...

Στο αγνωστο σαν πας και ταξιδευεις
και δεις την ψυχη μου σε γαλαζια φτερα
να πετα και να κοιτα και τη Δυση να κλαιει
θα ναι που' ναι μονη, απο σενα μακρια.
Μα δες το ονειρο πριν καν τ' ονειρευτεις...


Κι αν ποτε σου θελησεις να ερθεις
Κι αν ποτε σου θελησεις να δεις
την αληθεια που για σενα ζητουσα
κρυφτηκε στις σταλες στη βροχης...
Κρυφτηκε στο ονειρο πριν καν ονειρευτεις...

Τα λογια κοφτα και οι καρδιες πληγωμενες
τα ματια υγρα και οι ψυχες θυμωμενες
μα αν ποτε σου θελησεις να μαθεις
κι αν ποτε σου θες να ξεχαστεις
να δεις το ονειρο πριν καν ονειρευτεις...

Ποσα σημαδα σου μου μειναν στο σωμα?
Κι αγκαλιες και ευχες και φιλια σου στο στομα?
Ελα κι αποψε στης καρδιας το πανηγυρι
και χορεψε στο δικο μας το ρυθμο
σπασε το ασυλο, κανε μου το χατηρι
και κρατα τις στιγμες σε μενταγιον σα φυλαχτο...

Να ζεις το ονειρο πριν καν ονειρευτεις....